ducksick(การเป็นเป็ดป่วย)

พูดถึงเรื่องพอกะเทินผมก็เป็นคนพอกะเทินคนหนึ่ง...
น่าภูมิใจไหมนี่เป็นคนพอกะเทิน?
ก็ได้แต่ปลอบตัวเองในใจว่า เรานี่ก็ดีเหมือนกันเนอะ ที่เกิดเป็นคนพอกะเทิน อะไรๆก็ทำได้หมด
รอบรู้ แต่รู้ไม่จริง รู้ไม่ลึก
ชอบศึกษาเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ แต่สนใจได้ไม่นานก็จะเบื่อ เจอสิ่งใหม่ก็จะหันไปจับ โครงการเก่าก็ถูกปล่อยทิ้งร้างอยู่อย่างนั้น
เป็นความคิดที่ถูกฝุ่นแห่งความฝันเกาะคลุมอยู่จนยากที่จะเป็นจริง
เหมือนกับว่าเสาะส่ายไปแนวกว้าง ไม่ลงรายละเอียดในแนวลึก

ปราขญ์หลายท่านบอกว่า ทำ 95%แรกมาเต็มที่อย่างดี แต่หากละเลยอีก5%ที่เหลือก่อนจบ ก็เท่ากับล้มเหลว
ความสำเร็จ หากเป็นเกมส์ฟุตบอล 95%แรกคือครึ่งแรก อีก5%หลังคือครึ่งหลัง
ละเลยครึ่งหลังก็แพ้ พ่าย พัง
ถ้าวัดเป็นเปอร์เซ็นต์ ผมว่าความพยายามของผมยังไม่เต็มร้อยอาจสักแค่50ก็เลิก
แววสำเร็จจึงไม่มี ลงเอยด้วยการเป็นคนพอกะเทิน