อนิจจา พุทธองค์ ทรงตรัสไว้
อนิจจัง เกิดเจ็บตาย ไซร้ดีชั่ว
อนัตตา อย่าหลงใหล โลภเมามัว
ท้ายถ้วนทั่ว ม้วยมลาย ปลายที่เมรุ(อ่านว่าเมน)
เชื่อในกรรม ทำอย่างไร ได้อย่างนั้น
อธิฐาน จิตตั้งบุญ หยุดทำเวร
สัจธรรม กรรมทันตา อดีตเห็น
เผลอเพียงเล่น เป็นประมาท มารตามทัน
สิ่งที่เรา เฝ้าประสพ พบอยู่นี้
เปรียบวัวมี เกวียนเทียมล้อ อยู่ฉันนั้น
ลากตามติด ประชิดกาย หลายชาตินาน
รอยนับวัน ประสานทับ ประดับลึก
อนิจจัง พุทธองค์ ทรงตรัสว่า
อันปัญญา แลสติ ที่ตรองตรึก
ให้ละตัว ชั่วโลภหลง ตรงลากลึก
จงจิตฝึก จึงจิตพา สถาพร